Eira'n cuddio popeth: y ffyrdd, y caeau, y credit crynsh a Gaza

Diddorol. Am 1 o'r gloch bore ddoe adroddodd newyddion World Service y BBC fod Israel wedi dechrau ymosod ar Gaza eto, yn dilyn ymosodiadau rocedi gan Hamas (os y gellir credu unrhyw beth mae'r BBC yn ei ddweud y dyddiau hyn). Ond ar ôl iddi wawrio, y cwbl gafwyd ar bob rhaglen a bwletin newyddion, o fore gwyn tan nos, bron, oedd stori'r Eira Mawr. Dim smic am y gwaed oedd yn cael ei golli eto, draw yn Gaza, heb son am y credit crynsh. A mae hi run fath heddiw.

Da ni wedi arfar efo'r hysteria cyfryngol bob tro mae 'na chydig o ffyrdd yn cau oherwydd y stwff gwyn, erbyn hyn, a rydan ni'n licio wfftio'r holl beth efo, "be sy'n bod ar y wlad 'ma, mymryn o eira a mae hi'n drychineb cenedlaethol!" ac "doedd 'na'm ffys fel hyn ersdalwm, ac oedd eira ersdalwm yn fwy, yn dewach, yn oerach, yn wynnach ac oedd yn para am byth!"

Ond dim ond ddoe nes i ddechra meddwl am hyn yn iawn. Mi oedd 'na fwy o eira ersdalwm, ac mi oedd o'n fwy a thewach, ac yn para am dipyn mwy na cwpwl o ddyddia. Dydi'r ychydig rydan ni'n gael y dyddia yma'n ddim byd o'i gymharu. Felly dydan ni ddim yn llai abl i ddelio efo'r peth erbyn heddiw, a dydi o ddim yn achosi problemau nad ydan ni wedi delio efo nhw o'r blaen.

Felly pam yr holl ffys? Ai'r cyfryngau sy'n creu'r ffys - ac yn cymryd mantais o dechnoleg newydd, live feeds, a'r ffaith fod gan bawb gamera ar eu mobeil ffôns, wrth greu'r ffys hynny - er mwyn claddu newyddion drwg ar ran y llywodraeth?

Mae o'n ddigon posib.

Ond be sy'n bendant ydi fod ymdriniaeth sensasiynnol y cyfryngau o bob storm eira, yn bwydo'r 'panig' cyhoeddus, mewn ffordd nid anhebyg i'r panig mae'r llywodraeth yn ei ledu am derfysgwyr Islamaidd yn llechu yn ein mysg, er mwyn dychryn pawb i dderbyn cardiau ID y Big Brother State.

Achos y peth ydi, o ran perthansedd i nifer y boblogaeth, nifer y ffyrdd, niferoedd cartrefi a ffactoriau, a nifer y ceir ar y ffyrdd, mae'r lefelau o ddamweiniau, ffyrdd a gweithleoedd yn cau, ac ati, yn llai pan fo eira heddiw nag erstalwm. Y gwahaniaeth heddiw ydi'r holl dechnoleg yn bwydo'r cyfryngau efo lluniau a ffilmiau o'r llanast.

Y canlyniad ydi y wlad yn dod i standstill. Neu, felly ydi'r argraff mae rhywun yn ei gael. Mae'r ffaith fod pob ysgol yn cau wrth weld chydig o blu'n disgyn yn ddigon i greu'r argraff hynny, ac os oes strategaeth o du'r Sefydliad i hybu'r hysteria, yna mae'r ffaith fod yr ysgolion yn cau yn siwr o fod yn fel ar eu bysedd nhw.

Y 'ffycin Americans' (sori, ddarllenwyr o wlad y rhydd) ydi'r bai am yr ysgolion yn cau, wrth gwrs. Nhw a'u suing culture - hwnnw sydd wedi croesi'r dŵr mawr a llenwi'n sgriniau teledu efo cawodydd o hysbysebion gan gwmniau 'where there's blame there's a claim'. Mae awdurdodau addysg bellach yn gweld perygl o anaf a gwŷs gyfreithiol ymhob twll a chornel o'r iard. Mae nhw hyd yn oed wedi gwahardd concyrs, ffor ffyc's sêcs! Rwan, mae'r obsesiwn yma efo Iechyd a Diogelwch, ynghyd â natur famol y wladwriaeth fwyaf biwrocrataidd yn y byd, yn golygu fod rhaid i staff gau'r ysgolion ar y golwg cyntaf o rew neu bluen eira.

Pan oeddan ni'n yr ysgol ersdalwm - os oedd y bws yn llwyddo i'n cael ni yno, ar ôl sglefrio i lawr rhiwiau'r ardal (I kid you not!) - roeddan ni'n cael rhwydd hynt i sglefrio i lawr rhiwiau'r iard, ar yr eira oeddan ni wedi'i wasgu'n galed i wneud rhew. Mae hynny wedi ei wahardd erbyn heddiw, a rhwng hynny a'r gwaharddiad ar goncyrs, waeth i'r ysgolion gau o Orffennaf i Ebrill beth bynnag achos does 'na ddim uchafbwynt arall yn nhymorau'r hydref a gaeaf.

Be sy'n mynd ar fy nhethi swmpus, fodd bynnag, ydi fod pob rhaglen radio yn y bore yn gwneud dim byd ond rhestru enwau pob ysgol sydd wedi cau, drosodd a throsodd a throsodd hyd syrffed. Dau gant a hannar o'nyn nw bora 'ma ar Radio Cymru! Roeddan nhw'n dal i ddarllan rhestrau am hannar awr wedi naw! Siawns fod pawb yn gwybod fod yr ysgol wedi cau erbyn hynny, ar ôl cyrraedd cyn naw o'r gloch a gweld efo'u llygaid eu hunain!

Be sy'n mater efo cael yr athrawon i ffonio'r rhieni i fyny? Mae ganddyn nhw rifau ffôn pob un. Fysa fo'm yn cymryd llawer, hyd yn oed os fysan nhw'n gorfod ffonio pob un yn unigol. Be arall mae'r athrawon yn mynd i wneud, heb fod 'na blant i'w dysgu?

Wedi deud hynny, efallai fod gwrando ar y rhestrau diddiwedd o enwau ysgolion yn fwy difyr na gwrando ar y ddarpariaeth wreiddiol.